Anti lope in de Antilope
2 mei 2018 - Lake Powell, Verenigde Staten
Gisteren was het nog even spannend of we wel kon gaan lopen in 1 van de mooiste slot canyons (een smalle kloof gevormd door water stromingen) van Arizona. Ik had allang geleden geboekt, want deze tour wilde ik meemaken. Onze reservering was in december geannulleerd, gelukkig konden we dezelde tijd opnieuw inboeken, echter nu wel voor de nieuwe, aangepate tarieven.
Met een lokale gids dalen we de meters diepe canyon in. Een bijzondere ervaring om hier, zo diep in een kloof te lopen. We zijn niet de enige. In groepjes van 15 lopen we door de kloof, mooie foto's makend, waarbij de gids ons wijst op de mooiste plekjes en verschillende foto's van ons gezinnetje maakt. Mooi... weer iets om stil van te worden.
Na deze ervaring rijden we terug naar het stadje page, voor een echt Amerikaanse lunch bij een BBQ restaurant. Gelukkig leren we de weg kennen in deze omgeving, want we hebben inmiddels in de gaten dat we in verdwalen ook een kei zijn geworden.
Een broodje pulled pork, spareribjes, bonen en patato salade, met dan toch de conclussie dat Evert de beste spareribs koning is en blijft!
Op Thijs zijn lijstje staat Horseshoe Bend, dus dat is onze volgende stop. Een stukje natuur waar de rivier de rotsen heeft doen slijten in de vorm van een hoefijzer. Een flinke wandeling brengt ons naar het geweldige uitzichtpunt, ik word duizelig van de hoogte maar vooral van de rare capriolen die mensen uithalen daar op het randje van de kliffen. Thijs is laaiend enthousiast en blijkt inmiddels onze beste fotograaf te zijn. Tess moeten we afremmen want die zou het liefst in handstand op het randje gaan staan..
Op de terugweg stoppen we nog even bij de Glen Canyon dam, de kids blijven in de camper, die hebben alweer genoeg hoogtepunten gehad vandaag.
De avond verloopt rustig, het weer wordt minder.. bewolking- zelfs regen... Een mooi moment om een wasje te draaien, een kopje soep te eten en nog maar een spelletje pesten te spelen... valsspelers!!
Met een lokale gids dalen we de meters diepe canyon in. Een bijzondere ervaring om hier, zo diep in een kloof te lopen. We zijn niet de enige. In groepjes van 15 lopen we door de kloof, mooie foto's makend, waarbij de gids ons wijst op de mooiste plekjes en verschillende foto's van ons gezinnetje maakt. Mooi... weer iets om stil van te worden.
Na deze ervaring rijden we terug naar het stadje page, voor een echt Amerikaanse lunch bij een BBQ restaurant. Gelukkig leren we de weg kennen in deze omgeving, want we hebben inmiddels in de gaten dat we in verdwalen ook een kei zijn geworden.
Een broodje pulled pork, spareribjes, bonen en patato salade, met dan toch de conclussie dat Evert de beste spareribs koning is en blijft!
Op Thijs zijn lijstje staat Horseshoe Bend, dus dat is onze volgende stop. Een stukje natuur waar de rivier de rotsen heeft doen slijten in de vorm van een hoefijzer. Een flinke wandeling brengt ons naar het geweldige uitzichtpunt, ik word duizelig van de hoogte maar vooral van de rare capriolen die mensen uithalen daar op het randje van de kliffen. Thijs is laaiend enthousiast en blijkt inmiddels onze beste fotograaf te zijn. Tess moeten we afremmen want die zou het liefst in handstand op het randje gaan staan..
Op de terugweg stoppen we nog even bij de Glen Canyon dam, de kids blijven in de camper, die hebben alweer genoeg hoogtepunten gehad vandaag.
De avond verloopt rustig, het weer wordt minder.. bewolking- zelfs regen... Een mooi moment om een wasje te draaien, een kopje soep te eten en nog maar een spelletje pesten te spelen... valsspelers!!
Xxx